Belden aşağı esprilerin ve gişe hasılatının kalitenin
göstergesi olduğunun düşünüldüğü "KOMEDİ", "ağlatalım da
nasıl ağlatırsak ağlatalım, yeter ki duygu sömürüsü
yapalım" mantığının güdüldüğü "DRAM" ve artık baygınlık
getirmeye başlayan bolca din sosuna bulanmış "KORKU"
kıskacından bir türlü çıkamayan, özgün konular ve
senaryolar üretemeyen ve zaten çok nadir olan kaliteli
filmlerin hep geri planda kaldığı / bırakıldığı Türk
Sinemasından bence konusuyla, senaryosuyla ve
özgünlüğüyle farklı ve güzel bir örnek "Öldür Beni".
Eğer bu tarzda filmler sinemamızda biraz daha fazla
olsaydı onların arasında ortalamanın biraz üzerinde bir
film olarak değerlendirip - bana göre - 7 puan tam hakkı
olabilecekken; Türkiye'de "Gizem" türünün nadir
örneklerinden olması, yer yer yine bazı sapmalar olsa da
nesnel bir bakış açısıyla işlenmesi, barındırdığı türe
ilişkin olarak mantık hatalarının az olması, filmin
sonunda taşların yerli yerine oturması ve farklı bir
konuyla farklı bir senaryoya sahip olması sebebiyle
biraz daha duygusal davranıp 9 puan veriyorum.
Umarım bu bir başlangıç olur ve Türk Sinemasında bunun
çok daha ötelerine geçebilen filmler izleriz.
|