Gerçekten şaka gibi ama, geçen akşam bana İngilizce
ödevini yaptırmaya çalışan Burhan'la yaşadığımız olayın
ertesi günü akşam yine kapı çaldı, açtım. Bizim apartman
görevlisinin oğlu gelmiş:
- Amca, matematikten performans ödevim var. Babam, "Git
Feridun amcan yapsın, dedi!" dedi.
Burnuma uzattığı matematik ödev kâğıdına kapı aralığında
şöyle bir baktım ama anlamadığım ve zaman kazanmak
istediğim için:
- İçeriye gel, bir bakalım, dedim.
Çocuk 6. sınıfta ama benim anlayacağım bir şey değil.
Oğlum da uyuyordu, onu uyandırıp:
- Oğlum, gel bir bak, sen anlarsın belki, ben
beceremedim, dedim.
Birlikte baktık ama, pek bir şey anlamadık. Ödev şu: Yok
efendim, ben bir otobüs şirketinin yöneticisiymişim de,
bu ayki biletli yolcu şu kadarmış da geçen ayki bu
kadarmış. Bunları grafikle falan gösterecekmişiz. Yahu
yönetici olsam, bunlarla işim ne?
En sonunda bizim apartmanda 8. katta oturan iş yerinden
bir ablamız aklıma geldi. Bu işlerden anlar. Hemen
çocuğu oraya yönlendirdim. Sonra ne oldu, bilmiyorum.
Komşu ablayı 2 gündür hiçbir yerde görmüyorum. |