öyle yalnız
hissediyorum ki kendimi şu sonsuzlukta
her şey bana karşı bilmiyorsunuz
sen: düşlerimi verdiğim genç kız
sen ey zaman: anılarımı çalan imgesel hırsız
şimdi yalnız kaldınız diye benimle dopdoluyken
alıp benden gözlerimi gidiyor musunuz?
ah yalnızlıklar sonsuzluklar boşluklar yine
her şey bana karşı bilmiyorsunuz...
şimdi bir deniz ortasına düşmüş
küçücük bir böceğim kendiyle savaşan
deniz bana karşı bilmiyorsunuz
sen: kişiliğimi tüm nefretimle haykırdığım gökyüzü
sen ey gece: bana benim gibi bakan aynanın ters yüzü
çalıp benden zamanı şimdi götürüp gizlice
çocukluğumda benim büyüyor musunuz?
ah düşler geceler uzayan o yalnızlık yine
her şey bana karşı bilmiyorsunuz...
gözlerimin içinden delice yansıyan
bir bedene sıkıştırılmış umutlardır şimdi
gözlerim bana karşı bilmiyorsunuz
siz: sevinçlerimi korkuya boğan yıllar
siz ey insanlar: umutlarımı tek tek astığım dallar
beni benimle bırakıp kendime rağmen
her zerreme kadar alıp düşlerimi gidiyor musunuz?
ah kırgınlıklar boşluklar ıssızlıklar yine
her şey bana karşı bilmiyorsunuz...