|
her salı günü
gece yarısı
vampirlerin bayramı olur;
o şeytanların önlerine
bardaklarla kanlar konulur...
gülerek, danslar ederek
kan şerbetlerini içerler;
vahşi hayaller kurarak
kendilerinden geçerler...
yoldan geçen birini
evlerine davet ederler;
zavallıyı sımsıkı bağlayıp
zevkle kanını emerler...
düşleri, duyguları yoktur,
onlar için anne-baba birdir;
dünyada ne kadar canlı varsa
hepsi kanı içilmek içindir...
onlar da insandı bir zamanlar,
alıştılar sonra kana ve geceye;
kansız duramıyorlar artık,
can verirler kan içmeye...
sabahın ilk ışıklarıyla
veda ederler bu korkunç partiye;
doymamıştır hiçbiri daha,
haykırırlar "kan isteriz!" diye...
gün ışığından saklanırlar,
aydınlıktır tek korkuları;
nihayete ererken bu kanlı bayram,
hepsinin hazırdır tabutları...
ve ışıktan kaçarak bir bir
girerken karanlık tabutlarına;
son kez bakarlar dönerek
kanı çekilmiş insan kalıntılarına...
elbet bu hep böyle gitmeyecek,
onların da saltanatı bitecektir;
ve bin yıl da yaşasalar
vampirler de bir gün ölecektir.
ama bu kan emici iblisler
gülerek içtikleri kanların
bedelini ödeyeceklerdir... |
