|
Filmi uzun süresi sebebiyle (2 saat 15 dakika) önce
ikiye ya da üçe bölerek izlemeyi düşünmüştüm. Ancak
başına bir oturunca tırnaklarımı yiye yiye ve zamanın
nasıl geçtiğini fark etmeden, atmosfere ve özellikle
Joan Crawford'la Bette Davis'in oyunculuklarına hayran
kalarak bir çırpıda bitirdim.
Bette Davis ve Joan Crawford'un oyunculukları için ayrı
bir parantez açmak gerek bu filmde. Bu film çekilirken
(doğum tarihlerinden öğrendiğim kadarıyla) Bette Davis
55, Joan Crawford da 58 yaşında. Ve sanki o güne kadar
oyunculuk adına torbalarında ne biriktirmişlerse ikisi
de tüm olgunluklarıyla torbalarındaki her şeyi ortaya
koymuşlar. Öyle ki; her ikisi de alınlarındaki
kırışıklıkları bile konuşturmuşlar. Dudaklarının
hareketleri, gözlerinin bir milim oynamasının tüm
duygularını ifade etmesi, jestleri, mimikleri filmi ve
beni alıp götürdüğü gibi çoğu yerde sırf bu yüz
ifadeleri için filmi durdurup o kısımları tekrar
izledim.
Bunun yanında kameranın o güzelim çekim açıları ve sabit
ya da yakın plan çekimler bu oyunculuklarla birleşince
filmdeki gergin atmosferin içine öyle bir giriliyor ki;
sonunda bir izleyici olarak filmin sonunda şunu
söylemeden edemiyorsunuz:
Harika oyunculuk, harika gerilim, muhteşem bir klasik,
unutulmayacak bir film.
1960'lı yılların sanat kaygısı taşırken izleyiciyi de
içine çekebilen filmlerine bir kez daha saygı duyduğum
gibi, o dönemlerin en güzel örneklerinden biri olan bu
filmi de eşime, dostuma tavsiye etmek için unutmamak
üzere aklıma yazdım.
İzleyince bana hak vereceğinizi düşünüyorum. |