|
 |
Film, bir erkek eşcinselin öyküsünü anlatıyor. Genelde
her zaman önyargılı bir insan olmadığımı söylememe
rağmen, başta bu filme biraz önyargıyla yaklaşmıştım.
Genelde bütün filmlerde yaptığımın aksine, izlerken
empati yapmakta en çok zorlandığım filmlerden biri bu
oldu. Ancak filmin konusu, oyunculuklar, manzara, bazı
bölümlerin belgesel tarzında çekilmiş olması ve
özellikle müziği beni kendine çekti. Film aslında
değindiği konunun arkasında, Filipinler'deki erkek
eşcinselliğinden maddi çıkar sağlayan zevk ve sömürü
pazarına da bir eleştiri getiriyor. Bu dünya içinde
kaybolan, kendini arayan, kendisini sevenlere sırt
çevirmek zorunda olan bir erkeğin dramı gözlerimizin
önüne seriliyor. Ve anlattığı konu ne olursa olsun, tabu
sayılan değerlerden sıyrılarak objektif bir gözle
izlediğimizde; dünyada neler olup bittiğinin yanı sıra
"ruhsal durumlar", "eşcinselliğin çevreden mi, doğuştan
mı geldiği", "normal olanın ne olduğu", "günah",
"ikiyüzlülükler", "yalnızlık" ve "kendini arayış" gibi
kavramlar, düşünmemiz için film boyunca eşlik ediyor
bize...
Konusu ve erotik olması itibariyle, aslında kaba bir
anlatıma sahip olabilecek, hatta bayağılaşabilecek bir
film bunları yapmadığı gibi, tam aksine 1 saat boyunca
yarı şiirsel bir dille ve yumuşak bir anlatımla bir öykü
sunuyor bize.
Son olarak şu üç şeyi tekrar etmek istiyorum:
1-) Film, 18 yaşından büyükler için ve açık sahnelere
sahip.
2-) Önyargısız izlemek gerekiyor. Eğer konuya mesafeli
duruyor ve bu tarz filmleri sevmiyorsanız uzak
durmanızda fayda var.
3-) Filmin "klasik" olabilecek kadar güzel (ve kendi
başına bile bir öykü anlatmayı başarabilen) bir müziği
var. |
